SAITENTER 2

                                     201R.07.02                                             Dziś po obudzeniu się czekały na mnie złe wieści na temat mojej

rodziny. Kenshin dał mi list przeczytałam go, miałam nadzieje, że to nie jest

prawda. Życie nie jest takie piękne jak myślało się za szczeniaka. Moja rodzina

nie żyła. Poszłam chwile pobiegać aby zostawić moje emocje jak najdalej ode mnie.

Nigdy nie byłam zbyt blisko w relacjach z moją rodziną, ale jednak i tak za nimi

tęsknie. Siedziałam tam chyba z 3 godziny. Kenshin zaczął się już niepokoić.

Przybiegł do mnie i zaczął mnie pocieszać. Przytulił mnie przyjacielsko. Bardzo

mnie to uspokoiło, ponieważ wiedziałam w tedy, że będzie on zemną zawsze, na

zawsze. Usłyszeliśmy w tedy wycie wilków z watahy Wakester. Bardzo się

wystraszyliśmy, Basior pociągną mnie za futro. Pobiegłam za nim. Po

drodze potknęłam się. Moja prawa przednia noga bardzo spuchła. Kenshin wziął mnie

na plecy. Niestety nie zdążył dobiec. Pogryźli nas. Obudziłam się 2 godziny po

tym przeżyciu. Gdy już doszliśmy, opatrzyliśmy sobie rany. W nocy

obmyślaliśmy plan podróży. Nie mogłam zasnąć, wszystko mnie piekło i bolało.